|
Silifkeli, on bir çocuklu bir ailenin on birinci çocuğuydu. On yaşındayken annesini kaybetti. Annesiz büyüyen bir insan olduğu halde, çocuk sahibi annelere, babalara çocuk gelişimini, onlarla nasıl iletişim kurulabileceklerini ve neler yapmaları gerektiğini anlattı hep.
Kızım 7 yaşındayken “Yeniden İnsan İnsana” isimli kitabıyla, 8 yaşındayken ise konferansları ve kendisiyle tanıştım. Hep hayranlıkla okudum ve izledim. Ne çok cümlesi vardı, anneliği ve hayatı öğrenirken rehber olarak kullanabileceğim. Bugün kızım artık anne olma yaşında ve okumayı en çok sevdiği yazarlardan birisi yine o.
Bilim insanının bendeki tanımı; dil, din, ırk, cinsiyet, görüş ayrımı olmaksızın herkese birşeyler söyleyebilen ve öğretebilen, hepsiyle iletişim kurabilen, hepsini etrafında toplayabilen kişidir. Psikoloji ve iletişim psikolojisi alanında çok söz biriktirdi, anlattı, öğretti, yazdı ve birçok ailenin, anne, babanın hayatına dokundu. Her okuduğumda ve her izlediğimde hep aynı duyguya kapıldım; hala eksikmişim ve burada olmam büyük kazançmış…
“Bir kitap bir insanı, bir insan bir toplumu değiştirebilir” demişti. Herkese onun kitaplarından enaz birini okumasını tavsiye ediyorum. Ve evet “En önemli dinleme organı gözdür” de demişti. Bugün hayatta olmadığı için anlatamaz, izleyemeyiz. Ama kitapları onun misyonunu yansıtır, okuyup bu misyonu devam ettirmemiz için yeter.
Ailesine, sevenlerine, okuyanlarına ve evet kendime de başsağlığı diliyorum. 83 yaşında hayata veda etti. Son anlarına kadar tüm bildiklerini ve düşündüklerini anlattı, çok beyefendi bir kişilikti.
Nurlar içinde uyu Doğan CÜCELOĞLU.
|
